Belarusian | The Unlikely Idols
The Unlikely Idols – B1
У «The Unlikely Idols» прасачыце за незвычайным падарожжам дванаццаці жанчын ва ўзросце каля 40, якія кідаюць выклік агульнапрынятым нормам і ідуць за сваімі марамі стаць поп-ідаламі. Калі яны ствараюць групу "Дванаццаць назаўжды" і рухаюцца ў складаным свеце славы і поспеху, яны выяўляюць, што іх жыццё назаўсёды змянілася выбарам, які яны зрабілі. Гэтая захапляльная і павучальная гісторыя даследуе ўзлёты і падзенні пагоні за марамі, повязі сяброўства і наступствы празмернасці. Паспрабуйце паездку на амерыканскіх горках у цэнтры ўвагі, дзе мары могуць ператварацца ў кашмары, а адкупленне ніколі не гарантавана.
Раздзел 1: Мара
Ёка і Эміко сядзелі на лаўцы ў парку, вакол іх мякка ападала залатое восеньскае лісце. Яны былі сябрамі яшчэ са школьных часоў, і цяпер, калі ім ужо за 40, яны часта сустракаліся, каб паразважаць пра сваё мінулае і падзяліцца клопатамі пра сваё цяперашняе жыццё.
Ёка ўздыхнула: «Эміко, ты калі-небудзь думала пра тое, што магло б адбыцца, калі б мы выконвалі свае мары ў маладосці?»
Эміка ўсміхнулася: «Увесь час, Ёка. Я заўсёды хацела быць спявачкай, але жыццё проста перашкаджала».
«І я хацела быць танцоркай, — дадала Ёка, — але бацькі хацелі, каб я засяродзілася на больш стабільнай кар’еры».
Нейкі момант яны сядзелі ціха, паглыбленыя ў свае думкі, пакуль Эміка раптам не села прама, з гуллівым поглядам у вачах.
«Што, калі б мы маглі вярнуць час назад, Ёка? Што, калі б мы змаглі зрабіць тое, што мы ніколі не лічылі магчымым?»
Ёка выглядала здзіўленай: «Што ты маеш на ўвазе, Эміко?»
«Ну, — зрабіла паўзу Эміка, — што, калі мы заснуем групу ідалаў? З жанчынамі нашага ўзросту? Раней гэтага не было, і мы нарэшце зможам рэалізаваць свае мары».
Ёка спачатку засмяялася, але потым больш сур'ёзна задумалася над гэтай ідэяй. "Чаму б і не? Мы не маладзеем, і калі не зробім гэтага зараз, можам вечна аб гэтым шкадаваць".
Яны абодва захваляваліся, абмяркоўваючы свой смелы план. Яны вырашылі запрасіць у сваю групу дзесяць іншых жанчын іх узросту, у кожнай са сваёй няздзейсненай марай.
На працягу наступных некалькіх дзён Ёка і Эміка размаўлялі са сваімі сябрамі Юкіко, Акіко, Сачыка, Томока, Норыка, Джунко, Наоко, Аяко, Чыека і Харуко. Яны распавялі ім пра сваю ідэю стварэння групы ідалаў, і кожная жанчына пагадзілася далучыцца.
Аднойчы ўвечары дванаццаць жанчын сустрэліся ў доме Ёка на першую сустрэчу. Яны селі за абедзенны стол, кожная прадставілася і расказала пра сваю мару.
Норыка сказаў: «У маладосці я граў на піяніна, але ў мяне ніколі не было магчымасці выступіць на сцэне».
Сачыка дадала: «Я заўсёды хацела быць мадэллю, але мой рост стрымліваў мяне. Думаю, быць у групе ідалаў было б дзіўна».
Калі жанчыны падзяліліся сваімі гісторыямі, яны пачалі адчуваць моцную сувязь. Яны зразумелі, што ўсе адчулі расчараванне ад няздзейсненых мараў, і былі рады нарэшце рызыкнуць.
Ёка падняла свой келіх: «Давайце паабяцаем. Мы будзем прытрымлівацца нашай мары разам, і мы зробім гэта з усім, што ў нас ёсць. Без шкадавання, без аглядкі».
Астатнія жанчыны падбадзёрыліся і паднялі шклянкі, далучыўшыся да Ёка ў тосце.
«Да нашых мараў і да нашых новых прыгод разам!» - крыкнула Эміка, і ўсе выпілі за захапляльнае падарожжа, якое іх чакае.
Chapter 1: The Dream
Yoko and Emiko sat on a bench in the park, with golden autumn leaves gently falling around them. They had been friends since their school days, and now in their late 40s, they often met to think about their past and share their worries about their current lives.
Yoko sighed, "Emiko, do you ever think about what might have happened if we had followed our dreams when we were younger?"
Emiko smiled, "All the time, Yoko. I always wanted to be a singer, but life just got in the way."
"And I wanted to be a dancer," Yoko added, "but my parents wanted me to focus on a more stable career."
They sat quietly for a moment, lost in their thoughts, until Emiko suddenly sat up straight, with a playful look in her eye.
"What if we could turn back time, Yoko? What if we could do something now that we never thought possible?"
Yoko looked surprised, "What do you mean, Emiko?"
"Well," Emiko paused, "What if we started an idol group? With women our age? It's never been done before, and we could finally follow our dreams."
Yoko laughed at first, but then she thought more seriously about the idea. "Why not? We're not getting any younger, and if we don't do it now, we might regret it forever."
They both became excited as they discussed their daring plan. They decided to invite ten other women their age, each with her own unfulfilled dream, to join their group.
Over the next few days, Yoko and Emiko spoke to their friends Yukiko, Akiko, Sachiko, Tomoko, Noriko, Junko, Naoko, Ayako, Chieko, and Haruko. They told them about their idea of forming an idol group, and every single woman agreed to join.
One evening, the twelve women met at Yoko's house for their first meeting. They sat around the dining table, each introducing herself and talking about her dream.
Noriko said, "I used to play the piano when I was younger, but I never had the chance to perform on stage."
Sachiko added, "I always wanted to be a model, but my height held me back. I think being in an idol group would be amazing."
As the women shared their stories, they began to feel a strong connection. They realised that they had all felt the disappointment of unfulfilled dreams and were excited to finally take a chance on themselves.
Yoko held up her glass, "Let's make a promise. We're going to follow our dreams together, and we're going to do it with everything we've got. No regrets, no looking back."
The other women cheered and held up their glasses, joining Yoko in the toast.
"To our dreams, and to our new adventure together!" Emiko shouted, and they all drank to the thrilling journey ahead.