Belarusian | Jaap in Moscow
Яап у Маскве – B1
Глава 9: Зварот да сям'і
Вярнуўшыся ў Амстэрдам, Яап знайшоў суцяшэнне ў знаёмым асяроддзі свайго роднага горада і любоўную падтрымку сваёй сям'і і сяброў. Яны дапамаглі яму перажыць цяжкі час пасля страты Надзі.
Бацька цёпла абняў яго, сказаўшы: «Яап, вельмі добра, што ты вярнуўся. Мы сумавалі па табе, і мы тут для цябе».
"Дзякуй, тата", - адказаў Яап, удзячны за суцяшальныя словы.
Працуючы ў будцы свайго бацькі з цюльпанамі, Яап выявіў, што простыя заданні і прыгажосць кветак супакойваюць увагу. Яго сям'я і сябры аказалі падтрымку, калі ён спрабаваў вылечыцца. Яго сяброўка дзяцінства Сафі выказала свае спачуванні, прызнаўшы, як шмат для яго значыла Надзя.
Яап прысвяціў сябе працы ў будцы цюльпанаў, але неўзабаве гэта адбілася на яго дабрабыце. Яго бацька, заклапочаны, параіў яму зрабіць перапынак і даць сабе час, каб вылечыцца.
Яап прыслухаўся да парады бацькі і пачаў шукаць больш здаровыя спосабы справіцца са сваім горам. Ён аднавіў зносіны са старымі сябрамі і ўдзельнічаў у грамадскіх мерапрыемствах, спрабуючы аднавіць сваё жыццё і аднавіць нармальнае жыццё.
Сафі запрасіла Яапа на гульнявы вечар, заахвочваючы яго правесці час з сябрамі. Яап вагаўся, але ў рэшце рэшт пагадзіўся, разумеючы, што яму трэба супрацьстаяць свайму гору і працягваць жыць. Пры падтрымцы сваіх блізкіх Яап адправіўся ў доўгі і складаны шлях да вылячэння і прыняцця. Ён разумеў, што трэба сутыкнуцца з горам тварам да твару і навучыцца жыць зноўку, нават калі гэта азначала сутыкнуцца з балючымі ўспамінамі жыцця з Надзяй.
Праходзілі тыдні і месяцы, і Яап паступова вяртаўся да свайго ранейшага жыцця і ствараў новыя ўспаміны са сваімі сябрамі і сям'ёй. Ён выявіў, што чым больш ён адкрываўся іншым і дзяліўся сваімі пачуццямі, тым больш ён быў здольны перажыць сваю страту і знайсці спакой.
Падарожжа Яапа не абышлося без няўдач, але з кожным днём ён адчуваў сябе крыху мацнейшым і больш здольным арыентавацца ў свеце без Надзі побач. Ён ведаў, што памяць аб ёй заўсёды будзе часткай яго, і ён быў поўны рашучасці шанаваць яе, жывучы поўным і змястоўным жыццём.
У атачэнні сваіх блізкіх Яап працягваў вылечвацца, знаходзячы суцяшэнне ў іх падтрымцы і ўсведамленні таго, што ён не адзін. Ідучы наперад, ён нёс памяць пра Надзю ў сваім сэрцы, шануючы іх агульнае каханне і выкарыстоўваючы яго як крыніцу сілы і натхнення на будучыню.
Chapter 9: Turning to Family
Upon returning to Amsterdam, Jaap found comfort in the familiar surroundings of his hometown and the loving support of his family and friends. They helped him navigate through the challenging times following Nadya's loss.
His father warmly embraced him, saying, "Jaap, it's great to have you back. We've missed you, and we're here for you."
"Thanks, Dad," Jaap replied, appreciating the comforting words.
Working at his father's tulip booth, Jaap discovered that the simple tasks and the flowers' beauty provided a soothing distraction. His family and friends offered their support as he tried to heal. His childhood friend Sophie expressed her condolences, acknowledging how much Nadya meant to him.
Jaap dedicated himself to working at the tulip booth, but it soon took a toll on his well-being. His father, concerned, advised him to take a break and allow himself time to heal.
Jaap heeded his father's advice and started seeking healthier ways to cope with his grief. He reconnected with old friends and participated in social events, attempting to rebuild his life and regain normalcy.
Sophie invited Jaap to a game night, encouraging him to spend time with friends. Jaap hesitated but eventually agreed, realizing he needed to confront his grief and carry on living. With the support of his loved ones, Jaap embarked on the long and challenging journey towards healing and acceptance. He understood that he needed to face his grief head-on and learn to live again, even if that meant confronting the painful memories of his life with Nadya.
As the weeks and months passed, Jaap gradually found himself reconnecting with his old life and making new memories with his friends and family. He discovered that the more he opened up to others and shared his feelings, the more he was able to process his loss and find peace.
Jaap's journey wasn't without its setbacks, but with each passing day, he felt a little bit stronger and more capable of navigating the world without Nadya by his side. He knew that her memory would always be a part of him, and he was determined to honour her by living a full and meaningful life.
Surrounded by his loved ones, Jaap continued to heal, finding solace in their support and the knowledge that he was not alone. As he moved forward, he carried the memory of Nadya in his heart, cherishing the love they had shared and using it as a source of strength and inspiration for the future.