بتە دوور لە چاوەڕوانییەکان – B1

بەشی نۆیەم: پاشهاتەکانی

دوای دەستگیرکردن و فەزیحە، ئەندامانی مانەوەی دوانزە بۆ هەمیشە هەستیان بە شۆک و دڵتەنگی کرد. پێدەچوو ژیانی پیشەیی ئەوان کۆتایی هاتبێت و بۆچوونی نەرێنی خەڵک لەبارەیانەوە سەخت بوو بەرگەی بگرین.

یۆکۆ بە قووڵی بیری کردەوە و وتی: "باوەڕ ناکەم هەموو شتێک بەو خێراییە کۆتایی هاتبێت. ئێمە زۆر سەرکەوتوو بووین، ئێستاش... هەمووی نەماوە."

ئیمیکۆ کە هەروەها هەستی بە دڵتەنگی دەکرد، وەڵامی دایەوە "بڕیاری خراپمان دا یۆکۆ. دەبێت لەوە تێبگەین کە کردەوەکانمان ئێمەیان هێناوەتە ئێرە. بەڵام ناتوانین ڕێگە بدەین ئەمە ژیانمان کۆنترۆڵ بکات. پێویستە ڕێگەیەک بدۆزینەوە بۆ ئەوەی بڕۆینە پێشەوە."

ژنەکان دوای ئەم ئەزموونە ترسناکە نەیاندەزانی چۆن ژیانیان بنیات بنێنەوە. هەریەکەیان بیریان لە هەڵبژاردنی کەسی خۆیان و ئەو دەرئەنجامانە دەکردەوە کە ئێستا ڕووبەڕوویان بووەتەوە.

ساچیکۆ کە هەستی دەکرد هیچ هیوایەک نییە، دان بەوەدا دەنێت کە "ئێستا نازانم چی لە خۆم بکەم. هەموو ژیانم نزیکەی دوانزە بۆ هەمیشە بوو، ئێستاش نەماوە".

ئایاکۆ هەوڵی ئەرێنی دەدات وتی "هێشتا یەکترمان هەیە ساچیکۆ. دەتوانین پشتگیری یەکتر بکەین و ڕێگەیەک بدۆزینەوە بۆ چاکبوونەوە. تەنها پێویستە ڕۆژێک لە ڕۆژێکدا بیگرین."

لە چەند هەفتەی داهاتوودا، ئەندامانی مانەوەی دوانزە بۆ هەمیشە دەستیان کرد بە دروستکردنی ژیانێکی نوێ بۆ خۆیان. هەندێکیان ئاسوودەیییان لە بوون لەگەڵ خێزانەکانیان دۆزیەوە، هەندێکی تریان خولیای نوێیان وەرگرت یان یارمەتی لە کەسانی پیشەیی وەرگرت بۆ مامەڵەکردن لەگەڵ خەم و تاوانباری خۆیان.

چیکۆ باسی پێشکەوتنەکانی دەکات و دەڵێت "دەستم بە نیگارکێشان کردووەتەوە، ماوەیەکی زۆرە هەست بە دڵخۆشی ناکەم لە دروستکردنی شتێک، ئەوە یارمەتیم دەدات هۆکارێک بدۆزمەوە بۆ ئەوەی دووبارە بژیمەوە".

هەرچەندە هەوڵیان دەدا بچنە پێشەوە و ژیانیان بنیات بنێنەوە، بەڵام یادەوەری ڕابردوویان لەگەڵیاندا مایەوە، هەمیشە تێچووی گەڕانیان بۆ ناوبانگ و سەرکەوتنیان بیردەخستەوە.

Chapter 9: The Aftermath

After the arrests and scandal, the remaining members of Twelve Forever felt shocked and sad. Their careers seemed to be over, and people's negative opinions about them were hard to bear.

Yoko, thinking deeply, said, "I can't believe everything ended so fast. We were very successful, and now... it's all gone."

Emiko, also feeling sad, replied, "We made bad decisions, Yoko. We must understand that our actions brought us here. But we can't let this control our lives. We need to find a way to move on."

The women didn't know how to rebuild their lives after this terrible experience. Each of them thought about their personal choices and the consequences they now faced.

Sachiko, feeling like there was no hope, confessed, "I don't know what to do with myself now. My whole life was about Twelve Forever, and now it's gone."

Ayako, trying to be positive, said, "We still have each other, Sachiko. We can support one another and find a way to recover. We just need to take it one day at a time."

Over the next few weeks, the remaining members of Twelve Forever started to create new lives for themselves. Some found comfort in being with their families, while others took up new hobbies or got help from professionals to deal with their sadness and guilt.

Chieko, talking about her progress, said, "I've started painting again. It's been a long time since I've felt happy creating something. It's helping me to find a reason to live again."

Even though they tried to move on and rebuild their lives, the memory of their past stayed with them, always reminding them of the cost of their search for fame and success.