Ang Dili Mahimong mga Idolo - A2

Si Liisa, usa ka maanyag nga 19-anyos, nag-ayo sa iyang mubo nga itom nga sinina samtang siya miadto sa usa ka nindot nga party sa Jyväskylä. Ang dako nga chandelier naghimo sa lawak nga tan-awon nga init ug hayag. Nag-chat ug nag-inom ang mga bisita. Nakita niya si Antti, usa ka 44-anyos nga negosyante nga ubanon ang buhok ug nindot nga sinina. Nagtinan-away sila, ug miduol siya kaniya.

"Maayong gabii," ingon niya, nga mitunol sa iyang kamot. "Ako si Antti. Ug ikaw?"

"Liisa," tubag niya, nakiglamano sa iyang kamot.

Daghan silag gisulti ug nangatawa. Ganahan kaayo sila sa usag usa.

Nangutana si Antti, "Ganahan ka ba sa mga nindot nga butang, Liisa?"

"Ako, pero wala pa gyud nako sila nasinati," ingon niya.

“Tingali makatabang ko,” sugyot niya, nga nagpahiyom.

Nianang gabhiona, nag-ambit sila usa ka espesyal nga oras sa usa ka matahum nga hotel. Si Liisa adunay ubang adunahan nga mga uyab, apan si Antti ang labing kulbahinam. Gibati niya nga mahatag niya ang nindot nga kinabuhi nga iyang gusto.

Sayo nga mipauli si Antti ug nakita ang tablet ni Liisa. Adunay mga mensahe gikan sa daghang mga lalaki. Nasuko siya.

"Sayo ka nga umuwi!" Matod ni Liisa, natingala.

"Kinsa man kining mga tawhana, Liisa?" Nangutana si Antti.

Misulay sa pagkatawa si Liisa. "Ikaw ra ang para nako, Antti."

"Hunonga ang pagpamakak!" singgit niya. "Kining mga tawhana maoy akong mga higala. Kanus-a nimo kini gitagoan?"

Mihilak si Liisa. "Dili ko gusto nga mahibal-an nimo. Pasayloa ko."

“Dili ko makasalig nimo, Liisa,” ni Antti. "Ang among relasyon gitukod sa mga bakak."

"Palihug, Antti. Gihigugma ko ikaw. Mahimo natong ayohon kini."

"Dili," ingon niya, ug mibiya sa kwarto. Mihilak si Liisa, nahibal-an nga ang mga butang dili na managsama.

Anaa si Antti sa iyang lamesa, gibati og hilabihang kasuko. Gusto niyang makigbalik kang Aimo ug Eino, iyang mga higala, sa pagluib niya. Gitawag niya si Anneli, ang iyang katabang.

"Anneli, makahimo ka ba og peke nga mga papel nga nag-ingon nga si Aimo ug Eino nagbuhat ug daotan?" Nangutana si Antti.

"Sigurado ka, Antti?" tubag ni Anneli.

"Oo, sigurado ko. Karon, magsugod ka sa pagtrabaho."

Pagkataudtaod, gisusi ni Antti ang peke nga mga papel. "Good job, Anneli. Ihatag ko kini sa pulis."

Morag nabalaka si Anneli. "Antti, husto ba kini?"

Si Antti hugot nga miingon, "Gisakitan ko nila. Kinahanglang magbayad sila."

Sa wala madugay, si Aimo ug Eino gidakop ug gibalhog sa prisohan. Nagtan-aw si Antti, gibati nga malipayon sa pagkakaron. Maghunahuna siya nga makigbalik sa uban unya.

Naghunahuna si Antti sa iyang plano nga pasakitan si Hemmo. Nanawag siya og hacker aron tabangan siya.

"Hello, ikaw ba ang hacker?" Nangutana si Antti.

"Oo, kinsa ni?" tubag sa hacker.

“Kinahanglan ko ang imong tabang,” ni Antti. Naghisgot sila bahin sa plano nga kontrolon ang awto ni Hemmo.

Nagdrayb si Hemmo dihang nahagba ang iyang sakyanan. Naigo kini sa usa ka kamalig nga adunay mga botelya nga bildo sa sulod. Ang mga botelya nabuak, ug ang dili maayo nga baho mipuno sa hangin. Si Hemmo natanggong ug nahadlok.

"Tabang! Palihug tabangi!" singgit niya.

Nakadungog si Antti bahin sa aksidente. Natingala siya, pero nalipay siya. Milampos ang iyang plano. Miinom siya og espesyal nga ilimnon ug mitan-aw sa litrato ni Liisa.

“Akong kuhaon si Toivo ug Viljo sunod,” hilom niyang namulong.

Nagsuroysuroy si Toivo sa ngitngit nga opisina, nagkupot sa iyang telepono. Milingkod si Viljo sa lamesa, nagtan-aw sa iyang laptop. Nagtuo sila nga hapit na maguba ang ilang kompanya. Kini usa ka limbong ni Antti. Nasuko si Toivo.

"Viljo, dili ni tinuod. Maayo ang among kompanya usa ka buwan na ang milabay!"

Nanghupaw si Viljo, "Nasayod ko. Apan kining mga numero nag-ingon nga nagkaproblema ta."

Desperado si Toivo. "Unsa may atong mahimo?"

Matud pa ni Viljo, "I don't know."

Misulod si Antti ug nagpakaaron-ingnon nga naguol. "Nakadungog ko sa dili maayong balita. Tugoti ako sa pagtabang pinaagi sa pagpalit sa imong mga bahin sa ubos nga presyo."

Si Toivo malaumon. "Sige, Antti."

Wala makagusto si Viljo apan nisugot. Gihatagan nila si Antti sa ilang mga bahin, wala nahibal-an nga kini ang tanan niyang plano.

Si Toivo milibot sa gamay nga patag, nga morag nabalaka. "Grabe kaayo, Viljo. Nawala ang tanan, ug ania na ta."

Naguol si Viljo. "Nahibal-an ko. Kaniadto maayo ang among kinabuhi, ug karon wala na."

Miingon si Toivo, "Tungod ni kang Antti. Gilimbongan ta niya."

Mitubag si Viljo, "Nagkinahanglan mig tabang, Toivo. Gidulaan mi niya."

Labad sa ulo ang gibati ni Toivo. "Kinahanglan ta og plano, Viljo. Dili ta makapabilin sa Belarus hangtod sa hangtod."

Misugyot si Viljo, "Unsa kaha kon makakita ta og trabaho dinhi?"

Si Toivo dili ganahan sa ideya. "Wa ta kahibawo sa pinulongan, Viljo. Lain pa ang atong gikinahanglan."

Mitan-aw si Viljo kang Toivo. "Unsa sa imong hunahuna ang angay natong buhaton?"

Nanghupaw si Toivo. "Wala ko kahibalo."

Hilom silang nanglingkod, unya niingon si Viljo, "Mangita ta og paagi. Dili ta mo-give up."

Misugot si Toivo. "Husto ka. Dili nato tugotan nga modaog si Antti. Mangita ta og paagi nga makasugod pag-usab, bisag dugay pa."

Magkauban, nagsugod sila sa pagplano sa ilang bag-ong kinabuhi sa Belarus.

Mitutok si Antti sa mga mata ni Liisa. Ang pagsalop sa adlaw naghimo sa iyang nawong nga bulawan. “Liisa, daghan na ta’g naagian,” hinay niyang namulong. "Sa akong hunahuna kinahanglan naton magsugod pag-usab."

Gikulbaan si Liisa. "Unsay buot nimong ipasabot, Antti?" nangutana siya.

“Gusto kong pakaslan ka, Liisa,” ni Antti. "Pwede na ta magsugod og bag-o. Kaslon ko nimo?"

Nakahilak si Liisa sa kalipay. "Oo, Antti," ingon niya.

Naggakos sila sa pagsalop sa adlaw. Sang ulihi, nagsaylo sila sa matahom nga balay sa higad sang dagat malapit sa Helsinki.

"Nindot ba, Antti?" Matud pa ni Liisa.

"Oo, perpekto alang kanamo," tubag ni Antti.

Nalingaw sila sa ilang bag-ong kinabuhi nga magkauban. Usa ka gabii, miingon si Liisa, "Swerte kaayo ko, Antti."

“Palipayon ko ikaw, akong hinigugma,” saad ni Antti.

Sa ilang bag-ong panimalay, si Antti ug Liisa nagsugod ug malipayong kinabuhi nga magkauban.

Mitan-aw si Liisa sa bintana sa kusina sa nindot nga talan-awon sa Helsinki. Nakita niya si Antti sa hardin, nga nagsubo.

"Antti, mahimo ba nimo akong tabangan?" nangutana siya.

"Oo, mahal," ingon niya sa pagsulod. Apan gibati gihapon niya nga dili malipayon.

"Antti, murag naguol ka. Okay ra ka?" Nangutana si Liisa.

"Gibati nako nga adunay kulang," ingon niya.

"Apan kami adunay usa ka matahum nga pamilya," tubag ni Liisa.

"Dili ikaw, Liisa. May gusto lang ko," pasabot ni Antti.

“Dili ko kana mahatag nimo,” ni Liisa nga masulob-on.

“Gihigugma ko ikaw, Liisa,” giingnan siya ni Antti.

"Igo na ba?" nangutana siya, naghilak.

Wala mahibalo si Antti kon unsay isulti. Ang ilang malipayong kinabuhi napuno na sa kasubo.

Usa ka masidlak nga hapon, si Liisa ug Antti milingkod sa patyo sa ilang matahum nga balay, nagtan-aw sa dagat. Naguol sila ug nabalaka.

"Antti," ni Liisa, "nganong dili na man ta malipayon?"

"Wala ko kahibalo," tubag ni Antti. "Gibati ko nga gipugngan."

"Stuck? Nagtuo ko nga maayo ang among kinabuhi."

“Amo,” miuyon siya. "Apan gikapoy na ko karon."

Nangutana si Liisa, "Ako ba? Dili ba ako igo?"

"Dili," miingon si Antti. "Gusto lang ko og bag-o."

"Gusto ka ba nga makig-uban sa ubang mga babaye?" nangutana siya.

"Wala ko kahibalo," tubag ni Antti. "Kaming duha dili malipayon. Tingali kinahanglan namon nga magbulag."

Miyango si Liisa. "Atong hunahunaon kini."

Naglingkod sila nga hilom, wala mahibalo kon maluwas ba ang ilang gugma.

Naglakaw si Antti sa iyang dako nga sala, nabalaka bahin sa diborsyo. Gitawagan niya si Liisa.

“Liisa, kinahanglang mag-estorya ta,” ni Antti nga nagkurog ang iyang tingog.

"Antti, unsa may problema?" Nangutana si Liisa.

"Dili maayo ang among kaminyuon. Sa akong hunahuna kinahanglan tang magbulag," ingon ni Antti.

Naguol si Liisa. "Mahimo ba natong sulayan ang pagtipig niini alang sa atong mga anak?"

"Sa akong hunahuna dili," tubag ni Antti. "Motabang ko sa kwarta, pero kinahanglan nga magbulag ta."

Sang ulihi, nagsaylo si Liisa sa gamay nga patag sa Espoo upod ang mga bata. Gimingaw siya sa iyang daan nga kinabuhi.

Nalingaw si Antti sa iyang bag-ong kinabuhi, nakig-date sa mga batan-ong babaye. Nakalimtan niya ang iyang daan nga kinabuhi uban ni Liisa ug sa mga bata.

Mitan-aw si Liisa sa samin ug nanghupaw. Mas tigulang na ang iyang nawong karon. Nag-makeup siya ug nag-ilis para sa iyang date karong gabii. Kinahanglan niya ang kuwarta aron maatiman ang iyang mga anak.

Sa sala, saba ang iyang mga anak. "Hilum ka, palihog!" nanawag siya. Mihunong sila sa pag-away.

Gibiyaan ni Liisa ang iyang patag ug nakita ang iyang silingan, si Susan. "Mogawas na usab?" Nangutana si Susan.

“Oo, laing date,” ni Liisa.

“Pagbantay,” mipasidaan si Susan.

Nahimamat ni Liisa si Bernard sa pub. Nagstorya sila ug nag-inom. Gihikap siya pag-ayo ni Bernard, apan gitugotan niya siya. Nangutana siya, "Makaadto ba ta sa akong dapit?"

Miyango si Liisa. Gibati niya ang kasubo sa iyang kinabuhi apan nahibal-an niya nga kinahanglan niyang buhaton kini alang sa iyang pamilya.

Milingkod si Liisa sa iyang daan nga sofa, nagtan-aw og TV. Ang iyang mga anak naghimo og homework sa ilang mga lawak. Miinom siyag barato nga tsa.

Nag beep iyang phone. Si Kalle diay, bag-ong higala. "Hi, love! Date tonight? Gusto ko lingaw. Naa ka?"

Naguol si Liisa apan mitubag, "Sige, Kalle. Magkita ta dayon."

Nahinumdom siya sa iyang nindot nga kinabuhi uban ni Antti. Karon, nagpuyo siya sa usa ka gamay nga apartment ug nanginahanglan og tabang gikan sa mga higala.

Sa bar, niingon si Kalle, "Grabe ka, Liisa."

"Salamat, Kalle."

Daghan kaayog gisulti si Kalle. Gihunahuna ni Liisa ang iyang mga anak ug mga bayronon. Gibati niya nga dili malipayon sa iyang kinabuhi ug kaugmaon.

“Cheers, Kalle,” matud niya, naningkamot nga mopahiyom.