بتە دوور لە چاوەڕوانییەکان – B1

بەشی دووەم: پەناگە

لە کاتێکدا ژنەکان لە دەوری مێزەکە کۆدەبوونەوە، یۆکۆ وردەکارییەکانی فلاتێکی فراوانی لە سێتاگایا پیشاندا، چاوەکانی لە وروژاندن دەدرەوشایەوە.

یۆکۆ دەڵێت: "ئەمە کچان! ئەمە شوێنێکی تەواو و گونجاوە بۆ ئەوەی ئێمە وەک گروپێک پێکەوە پرۆڤە بکەین و گەشە بکەین".

ئیمیکۆ لە نزیکەوە سەیری وێنەکانی کرد، پەنجەکانی دەستیان لە شێوازە لوکسەکە گرت. "جوانە یۆکۆ، بەڵام ئایا بەڕاستی توانای کڕینیمان هەیە؟"

یوکیکۆ ئاماژەی بەوەشکردووە، دەتوانین پارەکانمان پێکەوە دابنێین، ئەگەر جدی بین لەم بابەتە، پێویستمان بە شوێنێکە کە بتوانین بە تەواوی پابەند بین بە خەونەکەمانەوە.

ئەوانی تریش ڕازی بوون و هاروکۆ وتی: جگە لەوەش ئێمە شایەنی پیرۆزگایەکی تایبەت بە خۆمانین، دوور لە ژیانی ڕۆژانەمان.

ئاکیکۆ بە دەوروبەریدا سەیری هاوڕێ نوێیەکانی کرد و زەردەخەنەی کرد و وتی: باشە ئەوا با سبەی بچین ئەم فلاتە ببینین.

ڕۆژی دواتر ژنەکان چوونە فلاتەکەی سێتاگایا و یەکسەر سەرسام بوون بەو ڕەنگینیی و فەزایەی کە پێشکەشی دەکرد. بەناو ژوورە سەقف بەرزەکاندا دەڕۆیشتن و داهاتوویان پێکەوە وەک بتێک خەیاڵ دەکرد.

ساچیکۆ چەپڵەی لێدا و وتی: "ئەمە سەرسوڕهێنەر دەبێت! تەنها بیر لەوە بکەرەوە کە ئێمە لەم ژوورە میوانەدا ڕۆتینەکانی سەماکردنمان مەشق بکەین."

تۆمۆکۆ زەردەخەنەی کرد و وتی: "وە تەنانەت دەتوانین ژووری تایبەت بە خۆمان هەبێت، کە زۆر باش دەبێت بۆ پەیوەندیکردن و باشتر ناسینی یەکتر."

لەگەڵ ئەوەی بە دەوری فلاتەکەدا دەگەڕان، وروژاندنی ژنەکان زیاتر بوو، دەیانزانی کە پیرۆزگاکەیان دۆزیوەتەوە. گرێبەستی بەکرێدانیان واژۆ کرد و لە ماوەی چەند ڕۆژێکدا، هەموویان گواسترانەوە.

ئێواران ژنەکان لە ژووری میوان کۆدەبوونەوە و پلان و داهاتوویان وەک بت تاوتوێ دەکرد. بیریان لە بیرۆکەی جلوبەرگی کچە قوتابخانەکانیان دەکردەوە و تا درەنگانی شەو مەشقی گۆرانی و سەماکردنیان دەکرد.

شەوێک نۆریکۆ پێشنیاری کرد "پێویستە ناوێکی گروپی دابنێین. شتێک کە نوێنەرایەتی پەیوەندی بەهێزمان و پابەندبوونمان بەم خەونە بکات."

چیکۆ بۆ ساتێک بیری کردەوە، پاشان دەموچاوی ڕووناک بووەوە و وتی: "چۆنە بە 'دوانزە بۆ هەمیشە'؟ مانای ئەوەیە کە ئێمە هەمیشە بۆ یەکتر دەبین، گرنگ نییە چی ڕوودەدات."

ئەوانی تر بیرۆکەکەیان زۆر خۆشویست و بڕیاریان دا بە فەرمی ناوی گروپەکەیان بنێن "دوانزە بۆ هەمیشە".

لەگەڵ تێپەڕبوونی ڕۆژەکاندا ژنەکان نزیکتر دەبوونەوە و پەناگەیان لە سێتاگایا بوو بە شوێنی سەلامەتیان لە جیهان. لەم پەناگەدا خۆشی و نیگەرانییەکانیان هاوبەش بوو و پەیوەندی نێوانیان تەنیا بەهێزتر بوو.

ئایاکۆ لە نانی برژاوێکدا شووشەکەی بەرزکردەوە و وتی: ئەمە تەنها سەرەتایەکە کچان. "ئەوە بۆ ئێمە، بۆ دوانزە بۆ هەمیشە، و بۆ داهاتوومان وەک بت!"

ژنەکان چەپڵەیان لێدەدا و چاویلکەکانیان بەیەکەوە چرپاند، لە خەونەکەیاندا یەکگرتوو بوون و ئامادەبوون ڕووبەڕووی هەر تەحەددایەک ببنەوە.

Chapter 2: The Sanctuary

As the women gathered around the table, Yoko showed them the details of a spacious flat in Setagaya, her eyes shining with excitement.

"This is it, girls! This is the perfect place for us to rehearse and grow together as a group," Yoko said.

Emiko looked closer at the pictures, her fingers touching the luxurious layout. "It's beautiful, Yoko, but can we really afford it?"

Yukiko added, "We could put our money together. If we're serious about this, we need a place where we can completely commit to our dream."

The others agreed, and Haruko said, "Besides, we deserve a sanctuary of our own, away from our daily lives."

Akiko looked around at her new friends and smiled, "Alright then, let's go and see this flat tomorrow."

The next day, the women went to the Setagaya flat and were immediately impressed by the elegance and space it offered. They walked through the high-ceilinged rooms, imagining their future together as idols.

Sachiko clapped her hands, "This is going to be amazing! Just think of us practising our dance routines in this living room."

Tomoko smiled, "And we can even have our own rooms, which will be great for bonding and getting to know each other better."

As they looked around the flat, the women's excitement grew, and they knew they had found their sanctuary. They signed the lease, and within a few days, they were all moved in.

In the evenings, the women would meet in the living room, discussing their plans and future as idols. They would think up ideas for their schoolgirl costumes and practise their singing and dancing late into the night.

One night, Noriko suggested, "We should come up with a group name. Something that represents our strong bond and our commitment to this dream."

Chieko thought for a moment, and then her face lit up, "How about 'Twelve Forever'? It means that we'll always be there for each other, no matter what."

The others loved the idea, and they decided to officially name their group "Twelve Forever."

As the days went by, the women grew closer, and their sanctuary in Setagaya became their safe place from the world. In this haven, they shared their happiness and worries, and the bond between them only grew stronger.

"This is just the beginning, girls," Ayako said, raising her glass in a toast. "Here's to us, to Twelve Forever, and to our future as idols!"

The women cheered and clinked their glasses together, united in their dream and ready to face whatever challenges lay ahead.