Cebuano | Trainwreck Casanova

Trainwreck Casanova - B1

Kapitulo 7: Ang Makalingaw nga Kinabuhi

Ang maluho nga modernong flat ni Steve napuno sa katawa ug musika. Miinom siya og champagne samtang nagtan-aw sa palibot sa lawak, malipayon uban sa matahum nga mga babaye nga interesado sa iyang kalampusan ug kabantog. Nakig-istorya siya sa iyang higala nga si Tom, usa ka kaubang PUA nga kanunay moadto sa iyang mga party.

"Makatuo ka ba, higala?" ni Steve nga nagpahiyom. "Pipila lang ka tuig ang milabay, nag-inusara ako sa akong silong, nagdula sa mga modelo nga tren, ug karon tan-awa kining tanan."

Mikatawa si Tom, mipataas sa iyang baso. "I know, mate. Buang na. Nabag-o gyud nimo ang imong kinabuhi, no?"

“Sigurado,” tubag ni Steve, nga misidlak ang iyang mga mata. "Ug kini tanan tungod sa 'The Game' ug ang tanan nga akong nakat-unan gikan sa pagkahimong pick-up artist."

Usa ka matahum nga babaye nga nagsul-ob og hugot nga pula nga sinina ang miduol kanila, nagtan-aw kang Steve. "Hoy, ikaw diay si Steve ha? Ang sikat nga pick-up artist?" nangutana siya, hinay ang iyang tingog.

Mipahiyom si Steve nga masaligon. "Oo, ako. Ug kinsa ka, love?"

"Ako si Jessica," tubag niya, miinom sa iyang baso. "Daghan na kaayo kog nadunggan bahin nimo, ug kinahanglan nakong tan-awon kung tinuod ba ang tanan nilang gisulti."

"Bueno," miingon si Steve, nga nagkaduol kaniya, "ngano nga dili kita moadto sa usa ka dapit nga mas hilom, ug akong ipakita kanimo kung unsa kini ka tinuod?"

Mikagik-ik si Jessica ug miuyon, nagsunod kang Steve sa mas hilom nga bahin sa patag.

Gitan-aw sila ni Tom ug, naglingo-lingo sa iyang ulo, misulti sa hilom, "Wow, layo na kaayo siya."

Samtang nagpadayon ang kagabhion, si Steve nagpadayon sa pagdani sa mga babaye sa iyang party, nga nag-flirt ug nakigsulti. Ang mga ilimnon anaa bisan asa, ug ang mga tawo relaks.

Si Steve kauban ang usa ka grupo sa mga babaye, ang tanan gusto nga makigsulti kaniya. Gisultihan niya sila mahitungod sa iyang mga panimpalad sa pagpakig-date ug isip usa ka pick-up artist. Sila namati pag-ayo, nga nahigugma sa iyang pagsalig.

Usa ka babaye, nga nakuryuso, nangutana, "Nakamingaw ka ba sa imong daan nga kinabuhi? Ang una niining tanan nga kabantog ug salapi?"

Naghunahuna kadiyot si Steve, nawala ang iyang pahiyom. "Nahibal-an nimo kung unsa? Sa akong hunahuna wala ako. Oo, kini mas simple, apan nag-inusara ako ug dili malipayon. Mas malipayon ako karon."

Miyango ang babaye, mituo kaniya. Siya dayon nakigsulti sa iyang higala, ug si Steve naghunahuna sa iyang panaw ug sa kinabuhi nga iyang nahimo.

Ang party nagpadayon hangtod sa buntag, uban sa mga tawo nga nagsayaw, nag-inom, ug nalingaw sa ilang kaugalingon. Sa tunga-tunga sa makalingaw ug nindot nga kinabuhi, si Steve mibati og garbo. Ang iyang mga adlaw sa modelo nga mga tren ug nag-inusara layo ra, gipulihan sa usa ka kalibutan sa matahum nga mga babaye ug katingalahang mga partido. Nindot ang kinabuhi, ug dili na gustong mobalik si Steve.

Chapter 7: The Exciting Life

Steve's luxurious modern flat was filled with laughter and music. He drank champagne while looking around the room, happy with the beautiful women who were interested in his success and fame. He talked to his friend Tom, a fellow PUA who came to his parties often.

"Can you believe it, mate?" Steve said with a smile. "Just a few years ago, I was alone in my basement, playing with model trains, and now look at all this."

Tom laughed, raising his glass. "I know, mate. It's crazy. You've really changed your life, haven't you?"

"Definitely," Steve replied, his eyes shining. "And it's all because of 'The Game' and everything I've learned from being a pick-up artist."

A beautiful woman in a tight red dress walked over to them, looking at Steve. "Hey, you're Steve, right? The famous pick-up artist?" she asked, her voice soft.

Steve smiled confidently. "Yes, I am. And who are you, love?"

"I'm Jessica," she answered, drinking from her glass. "I've heard so much about you, and I just had to see if everything they say is true."

"Well," Steve said, getting closer to her, "why don't we go somewhere quieter, and I can show you how true it is?"

Jessica giggled and agreed, following Steve to a quieter part of the flat.

Tom watched them go and, shaking his head, said quietly, "Wow, he has really come far."

As the night went on, Steve kept charming the women at his party, flirting and talking. Drinks were everywhere, and people were relaxed.

Steve was with a group of women, all wanting to talk to him. He told them about his adventures dating and as a pick-up artist. They listened carefully, loving his confidence.

One woman, curious, asked, "Do you ever miss your old life? The one before all this fame and money?"

Steve thought for a moment, his smile disappearing. "You know what? I don't think I do. Yes, it was simpler, but I was lonely and unhappy. I'm much happier now."

The woman nodded, believing him. She then talked to her friend, and Steve thought about his journey and the life he had made.

The party went on until the morning, with people dancing, drinking, and enjoying themselves. In the middle of the fun and fancy life, Steve felt proud. His days of model trains and being alone were far away, replaced by a world of beautiful women and amazing parties. Life was great, and Steve didn't want to go back.